Stenen

Als je op deze pagina bent gekomen, dan heb je dus een steen gevonden, óf je volgt me op een van mijn vele social media kanalen. In het geval van dat eerste: Wat leuk dat je nieuwsgierig genoeg bent om hier te komen kijken. Het liefst zou ik je vertellen dat je een magische steen hebt gevonden, je drie wensen mag doen en dat je lang en gelukkig zult leven, of dat hij geluk brengt en je nú een staatslot moet gaan kopen. Maar helaas… Het is gewoon een steen met een laagje verf en een laagje lak. Er zit veel liefde in, dat wel, maar op magische krachten moet ik nog wat langer oefenen denk ik.

In het geval van dat tweede: Ik maak deze steentjes omdat ik het leuk vind om bezig te zijn, om mijn vingers in beweging te houden en om even af te schakelen na een dag beeldschermstaren. Ik nam ze mee naar Curacao, naar Spanje, naar Duitsland, de hele wereld rond, en vind Themasteentjes (kerst, halloween, vakantie) ook erg leuk om te maken.
Maar dan: Leuk om te maken maar wat móet ik ermee. En dus besloot ik ze gewoon buiten achter te laten. Ik deelde er soms een foto van, en veel mensen zeiden: ‘Op zo’n steen moet je iets achterop zetten, zodat mensen kunnen laten weten dat ze er een gevonden hebben!’ Ik vond het eerst onzinnig maar toen ik er naar ging zoeken kwam ik een hele ‘happystonewereld’ tegen, en werd ik lid van een paar ‘stenengroepen’ -Ja die bestaan echt-.

Ik zag al snel dat dat niet helemaal mijn ding was. Er waren regels. ‘Niets op de stenen plakken.’ en ‘Geen glitter’ en ergens zelfs: ‘Geen stenen die je hebt gekocht op deze pagina plaatsen.’ Nou doe ik dat eerste niet, maar ik koop die stenen wel nadat ik maanden gezocht heb naar fatsoenlijke stenen waar ik zoveel aan moest prutsen voor ik ze kon schilderen dat ik al geen zin meer had. En die groepen… Ik zag alleen maar mensen die onderling met elkaar ruilden en ‘ruilhuisjes’ hadden, en boze mensen als er niet ‘eerlijk geruild’ was. Als iemand me iets vroeg over de techniek die ik had gebruikt ergens voor, of waar ik de steentjes vandaan had gaf ik braaf antwoord, al bleek al snel dat er in het ‘stenenwereldje’ (Ja ik kan nog steeds niet geloven dat ik dit echt typ hahahaha) ook een hoop haat en nijd is, mensen elkaar niets gunnen en zelfs boos op mij werden dat ik ‘ergens’ stenen had gekocht bij iemand die zij niet aardig vonden.

Ik begon het stenen maken steeds leuker te vinden en omdat ik de groepen niet zo leuk vond, maakte ik een facebook en een insta- pagina voor mezelf: Gewoon om te laten zien wat ik heb gemaakt, waar ik ze achterlaat, en ALS iemand wil laten weten dat ze er eentje gevonden hebben, prima, dan kan dat daar. Op mijn steentjes staat achterop een facebooktekentje met ‘Tamarahappystone‘ erop geschreven, maar mijn -gekochte- stenen komen steeds terecht op van die happystone-groepen, waar ze weer niet aan de regels voldoen, niet geplaatst mogen worden (🤣 ) en waar de ‘melders’ boos commentaar krijgen als ze een van mijn stenen plaatsen, en ik heb geen idee hoe ik er nu nog voor moet zorgen dat iemand mijn steen niet op zo’n groep post waar ‘ie niet mag staan omdat de kale naakte steen uit de winkel komt.  Dus bij deze, ik hoop dat jullie allemaal braaf niet meer posten op de verkeerde pagina’s 😉 en ik ga me weer verdiepen in mijn nieuwe verslaving: ‘Goede stenen slechte stenen’.

Stenendiscriminatie…
#gekochtestenenmatter