Daar had ik nou echt zin in: Feelgood.
Vandaag een week geleden stond ik in Utrecht in een bloedhete boekwinkel te knuffelen met lezers, te poseren voor foto’s, te wapperen met een waaier, en vooral te genieten van het ‘Zin in Feelgood-event’. Na een reis van bijna 3 uur sloot ik nog net op tijd aan bij de rest van de LS auteurs die een pannenkoek zaten te eten vlakbij Broese. Een van hen was te laat, en de man van het restaurant kwam met een big smile aanrennen met ‘mijn’ pannenkoek-die-helemaal-niet-voor-mij-was! Hij was not so amused dat hij hem weer mee terug moest nemen. Om zes uur mochten we dan eindelijk naar binnen voor de briefing, terwijl beneden de lezers al begonnen te verschijnen en ik het niet kon laten een foto te maken van hoe ze daar beneden zaten.
Evenementen met lezers zijn altijd leuk, en het was weer een enorme sport om de naam bij het gezicht te bedenken voor ze die zeiden. Bij de een (Met een foto als profielfoto) lukte dat beter dan bij de ander (Met een boek als profielfoto, haha.) Ik mocht een sjaal signeren, linnen tasjes signeren, programmaboekjes en ook een aantal boeken. Ik wist niet waar ik kijken moest. Van links ‘Ik moet altijd zo lachen om jouw posts op social media’, terwijl van rechts iemand riep ‘Wat een fantastische jurk!’ en meteen daarna weer een teleurgestelde uitroep: ‘Waarom heb je alleen dít boek bij je? Die heb ik al!’. Ik mag wel zeggen dat ik de beste plek in de hele winkel had, het was geweldig, en ik ben een meter gegroeid van trots om alle fantastische complimenten. Ik heb geen seconde rust gehad, niet eens om te drinken. Ik heb gekletst, gelachen, nog veel meer gelachen, om de mensen uit Vaals en Beek die bijna bij mij thuis op de koffie kunnen komen maar die ik op een of andere manier altijd tweehonderd kilometer van thuis tegenkom. Ik ging naar huis met een tas vol cadeautjes!
Ik had ook zelf voor een aantal van mijn collega’s een cadeautje meegenomen, met een lief kaartje eraan met een persoonlijke boodschap. Omdat ik er nog een paar over had, dacht ik: Ik doe die in een ander vakje en geef die wel gewoon aan iemand waar ik toevallig mee praat. De eerste twee hadden een extra cadeautje dus waren makkelijk uit elkaar te houden. Maar daarna ging het mis. Mijn hoofd zat weer weer eens weet-ik-veel-waar en omdat het zo druk was, lette ik helemaal niet op wát ik pakte. Mensen hadden kaartjes met een vreemde naam erop, beterschapswensen terwijl ze niet ziek waren, succeswensen met dingen die zij helemaal niet gingen doen en mensen die ik die boodschap wilde geven, kregen een kaartje met gewoon ‘groetjes.’ Pas toen alles afgelopen was, zag ik nog een zakje zitten in het verkeerde zijvakje. Het houdt het wel interessant zullen we maar zeggen.
Bestsellerauteur Jill Mansell was ook op het evenement aanwezig, en zat in de backstageruimte. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is, keek ze op toen ik binnenkwam, glimlachte toen ze me zag en stak haar arm op. Ik kreeg een omhelzing. We wisselden onze pakjes uit. Zij had twee schelpen beschilderd en voorzien van een enorm royale laag glitter, -en dan bedoel ik het soort dat ik een week later nog steeds overal heb liggen en waar zelfs de stofzuiger niet tegen werkt- en ik had een roze engeltje van glas voor haar gemaakt met een paar boekoorbellen. Ze wilde graag iets zelfgemaakts, en toen ik later zag hoe (Multi) Miljonair die vrouw is moest ik toch wel even slikken om mijn cadeautje aan haar. Maar ik heb nu wel iets in mijn boekenkast, gemaakt door Jill Mansell en dat kan ook niet iedereen zeggen. (Dat ik die waaier ergens kwijt moest om haar cadeautje uit te pakken en ik de eerste plek nam die in mij opkwam, daar hebben we het dan maar niet meer over. Mag je op de foto met Jill, heb je een waaier in je bh…)
Ik ben denk ik ook een van de weinigen die kan zeggen dat ze bij élk zin in feelgood evenement vanaf het begin is geweest, en dat ik hoop dat nog lang te kunnen zeggen! Iedereen die er is geweest, ik wil jullie bedanken voor jullie complimenten, voor de lieve woorden, voor alle knuffels en dat jullie er waren, mijn boeken lezen en kopen en dat jullie elke keer zorgen dat ik me hartstikke speciaal voel! (En iedereen met een van mijn cadeautjes: SORRY! 😉 )
